Kruidengeneeskunde

Een andere naam voor kruidentherapie is fytotherapie.
Het is eigenlijk de oude volksgeneeskunde, welke de basis vormt van de huidige westerse geneeskunde.

 

Als we zo’n vierhonderd jaar teruggaan in de tijd zal het voor iedereen duidelijk zijn dat de mens alleen beschikte over wat de natuur aanreikte in een bepaald seizoen. 

Men kon de verkregen natuurlijke stoffen weliswaar bewerken, maar vergeleken met wat men tegenwoordig kan, was het kinderspel.   Chemische medicijnen bestonden nog niet en zodoende was men voor zowel de gezondheid als de geneeskunde aangewezen op de natuur.

In die tijd merkten mensen wel dat door het eten van bepaalde vruchten de ontlasting verbeterde en dat men door het drinken van veel koud water buikpijn kreeg. 

Deze ervaringen werden van geslacht op geslacht doorgegeven en steeds verder uitgebreid. 

Zodoende beschikte men uiteindelijk over vele remedies om klachten te verhelpen. 

Al deze ervaringen tesamen vormen dan ook de basis van de volksgeneeskunde.

 

In de negentiende eeuw ontstond de organische scheikunde en begon men planten wetenschappelijk te bestuderen. 

Zo kon men de werkzame bestanddelen isoleren en er medicijnen mee vervaardigen. 

Hieruit is de moderne farmacologie ontstaan.

 

De volgende stap was het ontstaan van synthetische geneesmiddelen, waar de westerse medische geneeskunde vandaag de dag gebruik van maakt.

 

Sinds de jaren zeventig is er een hernieuwde belangstelling voor de kruidengeneeskunde. 

Waarschijnlijk komt dat omdat velen zich realiseren dat planten vaak veiliger aan onze gezondheid kunnen bijdragen dan synthetische geneesmiddelen en daarnaast minder bijwerkingen hebben.

 

In onze praktijk wordt veelvuldig gebruik gemaakt van kruidengeneeskunde teneinde uw gezondheid te bevorderen.

kruidengeneeskunde, fytotherapie